Kapitulacja

Nie, nie!
Nie martwcie się - nie moja.
Mamy!

Po wielu próbach osiągnięcia kompromisu w temacie wolno - nie wolno, mama skapitulowała totalnie i od kilku dni żyję według hasła "hulaj dusza, piekła nie ma". 

Sprowadza się to do tego, że mogę:

- wkładać wtyczki od wszelkich urządzeń do buzi

- bawić się klawiaturą komputera (tłukąc w nią lub nią np. o podłogę, biurko etc.)

- jeść łapkami i rozmemłane cząstki wcierać we włosy

- chodzić po całym mieszkaniu (za drobnym wyjątkiem w postaci łazienki, ale zapewniam, że to tylko kwestia czasu)

- żuć szczotkę, względnie grzebyczek

- zdejmować mamy okulary i je obgryzać

- sterczeć w łóżeczku, jak długo zechcę (wcześniej wieczorne czuwanie mama brutalnie przerywała, próbując mnie z powrotem położyć)

- grzebać w szufladach

Zapewniam, że to tylko początek listy i długo można by wymieniać.

Zastanawiacie się pewnie, jak to osiągnęłam? 

Cóż...

Odrobina krzyku, kilka rzewnych łez oraz domieszka delikatnego pisku.

Sukces murowany!